Biblioteka Publiczna
w Gryfinie
Jesteś w: Biblioteka Główna » Wydarzenia
| Wydarzenia |
| Tytuł: | Wspomnienie o Marii Dobromilskiej |
Rano, 10 stycznia 2022 r., w wieku 95 lat odeszła od nas Maria Dobromilska, pierwsza polska nauczycielka w Gryfinie. W swojej relacji dla Gryfińskiego Archiwum Mówionego wspominała, że ciągnęło ją bardzo nauczanie innych. Uczyła matematyki, biologii, geografii, a potem polskiego. Przyjechała do nas z Sambora na dzisiejszej Ukrainie wraz z rodzicami i bratem w końcu sierpnia 1945 r. z obawy przed represjami sowieckimi. Osiedlili się w domku na końcu ul. Flisaczej, w którym mieszkała do samego kresu swoich dni. Pracę rozpoczęła 5 grudnia w Szkole Podstawowej nr 1 im. Marii Dąbrowskiej. Nauka pochłaniała ją w całości: oprócz uczenia innych musiała podnosić swoje kwalifikacje, ponieważ w momencie kiedy zgłosiła się do pracy w gryfińskiej „Jedynce” miała niespełna 18 lat. Cały czas, nawet podczas wakacji, podnosiła swoją znajomość pracy z dziećmi na kursach dla nauczycieli. Nowe umiejętności zaraz oddawała w służbę innym. W 1949 r. zdała maturę i ukończyła Wyższy Kurs Nauczycielski i potem w 1964 r., studia pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pani Maria była ogromnie przywiązana do książek. Z Sambora jej rodzina przywiozła ponad 100 tomową bibliotekę domową, z numerami „Płomyka”, „Płomyczka” i „Iskierki”.
Kadra szkoły w 1945 r. liczyła 3 osoby, byli to dyrektor L. Przybylski, woźny F. Michalak i pani Maria. Pierwszy dyrektor zimą wyjechał do Szczecina i nie powrócił. Nastał czas, kiedy wszystkie sprawy spoczęły na jej młodziutkiej głowie. Podręczników, pomocy naukowych, ani nawet zeszytów nie było wcale. Korzystano z drugostronnie zadrukowanych dokumentów niemieckich lub znalezionych w ruinach niemieckiej szkoły małych tabliczkach, na których można było pisać kredą. Klasy były „łączone”, ponieważ podstawą był poziom wiedzy uczniów, a nie wiek. Zdarzało się, że obok ośmiolatka w jednej ławce siedział piętnastolatek. Dzieci, bardzo zaniedbane, głodne, przychodzące często bez butów, w podartych ubraniach wymagały od szkoły znacznie więcej niż tylko nauki. Pani Maria zaangażowała się więc w utworzenie szkolnego koła PCK, które otrzymało materiały higieniczne oraz tran. Zainicjowała również, po ukończeniu kursu bibliotekarskiego, utworzenie biblioteczki szkolnej, do której przekazała szereg tomów z księgozbioru rodzinnego. Z biegiem czasu stworzyła „bibliotekę przykładową”, w której nauczyciele z innych szkół mogli się uczyć organizować własne księgozbiory. Biblioteka była też bazą do wychodzenia poza ramy standardowego programu szkolnego – pani Maria organizowała konkursy, spotkania z autorami min. Gustawem Morcinkiem, Marią Dąbrowską, Januszem Meissnerem czy Ksawerym Pruszyńskim. Organizowano również występy teatrzyku szkolnego, Jasełka, szopki noworoczne i przedstawienia z okazji Dnia Matki. W latach 1948 – 1950 pracowała w szkole dla dorosłych, gdzie spotkała wielu rodziców swoich pierwszych uczniów. Zarażona na studiach bakcylem turystyki pani Maria zaczyna organizować wycieczki dla uczniów, przybliżając im uroki ziemi szczecińskiej (na dalsze wycieczki rzadko znajdowały się pieniądze). W 1958 r. została członkiem Powiatowej Komisji Turystyczno-Krajoznawczej. Stworzyła też i prowadziła ośrodek szkolno-wychowawczy dla dzieci, które podczas wojny utraciły rodziców. Kiedy parę lat temu Biblioteka Publiczna w Gryfinie zorganizowała wizytę jej powojennych uczniów przyjęła ich z radością. Nie wychodziła już wtedy z domu. Narzekała też na wzrok. Ostatni raz opuściła dom w drodze wyjątku w dniu koronacji obrazu „Hołd stanów” w kościele parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Gryfinie. W czerwcu zeszłego roku nakręciliśmy jej wspomnienia do projektu „Gryfińskie Archiwum Mówione”. Przy wejściu do gryfińskiej „Jedynki” pozostanie na zawsze tabliczka z QR-kodem odsyłającym do nagrania. Każdy z uczniów, nauczycieli czy rodziców może posłuchać i wspomnieć pierwszą, młodziutką i dzielną nauczycielkę. Pogrzeb odbędzie się 17 stycznia 2022 r. O 12.30 będzie wystawienie ciała w kaplicy cmentarnej na cmentarzu komunalnym w Gryfinie, a o 13.00 msza święta i złożenie ciała do grobu.
Na zdjęciu pani Maria Dobromilska podczas udzielania wywiadu dla Gryfińskiego Archiwum Mówionego, w czerwcu 2021 r.
 | |
